Kibir ve Büyüklük Çukurunda Yüzenlere

Sakiya mey sun ki bir gün lalezar elden gider 
Erişir fasl-ı hazan bağ-u bahar elden gider. 

(Ey saki içki ver çünkü bir gün bu lale bahçesi elden gider
gelir hazan zamanı bu bağ, bu bahar elden gider.)

Her nice Zühd-ü salaha mail olur hatırım 
Gördüğümce ol nigarı ihtiyar elden gider. 

(Her ne kadar ruhani ibadetlerin en iyisine meyilli olsa da gönlüm
o güzel yüzlü sevgiliyi görünce iradem elden gider.)

Şöyle hak oldum ki, ah etmeye havf eyler gönül 
Lacerem bad-ı saba ile gubar elden gider. 

(Ah etmeye korkuyor gönlüm, çünkü öyle bir toprağa düştüm ki
sabah rüzgârı ile şüphesiz toz elden gider.)

Gırre olma dilbera hüsnü cemale kıl vefa 
Baki kalmaz kimseye nakşünigar elden gider. 

(Ey dilber, gafil olma, güzelliğinle öğünme vefalı ol
kalıcı olmaz kimsede bu süs ve güzellik elden gider.)

Yar içün ağyar ile merdane ceng etsem gerek 
İt gibi murdar rakib ölmezse yar elden gider.

(Yar için düşman ile mertçe dövüşsem gerek
köpek gibi pis düşman ölmedikçe yar elden gider.)

Avnî (Fatih Sultan Mehmet Han)

Bir bilgi: Divan şiirinde sevgili vefasızdır, âşık hep ona ilgi gösterir fakat o gidip ağyar'a (düşmana) bakar, ona meyl olur.

Osman AYDOĞAN